EDEP VE AHLAK EĞİTİMİNDE AİLELERE TAVSİYELER

Edep Ve Ahlak Eğitiminde Ailelere Tavsiyeler

1. Çocuklar gelişim özelliklerine göre eğitilmelidir.
2. Ailede iyi bir iletişim ortamı oluşturulmalıdır.
3. Ahlak eğitimine çocuğun doğumuyla başlanmalıdır.
4. Dengeli bir disiplin sahibi olunmalıdır.
5. Ödül ve ceza yerinde kullanılmalıdır.
6. Çocuğa iyi örnek/model olunmalıdır.
7. Çocuk okulda da takip edilmelidir.
8. Bireysel farklılıklar dikkate alınmalıdır.
9. Kuşak çatışmasına dikkat edilmelidir.
10. Aile bireyleri birlikte hareket etmelidir.
11. İyi arkadaş edinmesi sağlanmalıdır.
12. Arkadaşlarıyla iyi geçinmesi gerektiği öğretilmelidir.
13. Kitle iletişim araçlarının zararlarından korunmalıdır.
14. Somut örnekler gösterilmeli ve fırsatlar oluşturulmalıdır.
15. Ahlaki davranışlar hakkında bilgi verilip açıklama yapılmalıdır
16. Vicdan ve öz denetim kazandırılmalıdır.
17. Çocuk karşı cinsin kimliğine özendirilmemelidir.
18. Çocuk kandırılmamalı verilen söz tutulmalıdır.
19. Başkalarıyla konuşurken dikkat edilmesi gerekenler konusunda çocuklar eğitilmelidir.
20. Çocuklara kaliteli vakit ayrılmalıdır.
21. Sevgi ve şefkatle davranılmalıdır.
22. Hoşgörülü ve yumuşak davranılmalıdır.
23. Çocuk aşağılanmaktan olumsuz sıfat ve tanımlamalardan uzak tutulmalıdır.
24. Çocuğa iyi bir benlik kazandırılmalıdır.
25. Çocuğa kendine güven duygusu kazandırılmalıdır.
26. Ahlaki davranışların oluşması çerçevesinde sorumluluk verilmelidir.
27. Ahlaki davranışların alışkanlık haline getirilmesine çalışılmalıdır.
28. Çocuğun iradesi güçlendirilmelidir.
29. Çocuğa her şeyi yasaklamak yerine alternatifler sunulmalıdır.
30. Çocuğun iyi, doğru, güzel davranışları teşvik edilmelidir.
31. İstenmeyen davranışlar düzeltilmelidir.
32. Çocuk yaptığı davranışlar üzerine düşündürülmelidir.
33. Çocuğun yaşına uygun olmayan kurallar koyulmamalıdır.
34. Makul olmayan isteklerde bulunulmamalıdır.
35. Çocuğun duyguları anlaşılmaya çalışılmalıdır.
36. Çocuğun duygularını ifade etmesine imkân verilmelidir.
37. Çocuğa, duygularını kontrol etmesi öğretilmelidir.
38. Çocuğun temel eğilimleri ve duyguları yönlendirilmelidir.
39. Toplumsal duygular zaafa dönüştürülmemelidir.
40. Ahlak eğitimi gerçek hayatı unutturmamalıdır.
41. Çocuğun kendine ve başkasına duyduğu saygı artırılmalıdır.
42. Yüksek ve ince duygulara yönlendirilmelidir.
43. Çocuğun eğitimiyle anne-baba birlikte ilgilenmelidir.
44. Çocuk daha küçükken kitapla tanıştırılmalıdır.
45. Çocuğun “ideal ve uslu” bir çocuk olmasını beklemekten vaz geçmelidir.
46. Çocukların oyunları ahlak eğitiminde değerlendirilmelidir.
47. Gerektiğinde özür dilemesi ve özür dileyeni bağışlaması gerektiği öğretilmelidir.
48. Çocukların soruları ciddiye alınmalıdır.
49. Çocuklar yavaş yavaş iş yapmaya alıştırılmalıdır.
50. Çocuğun örnek alabileceği kahraman ve idealler gösterilmelidir.
51. Çocukların korkuları küçümsenmemelidir.
52. Hikâye ve masallardan yararlanmalıdır.
53. Atasözleri ve veciz sözlerden yararlanılmalıdır.
54. Kardeş kıskançlığına meydan verilmemelidir.
55. Çocuk başkalarıyla kıyaslanmamalıdır.
56. İyinin, güzelin zevki tattırılmalı; kötünün, yanlışın zevki tattırılmamalıdır.
57. Olumlu davranışlar üzerinde durulmalı, yanlışlarla ilgilenmiyormuş gibi davranılmamalıdır.
58. Sıradan olaylar ahlaki ilkelere götüren ibret derslerine dönüştürülmelidir.
59. Çocuk tehdit edilmemelidir.
60. Çocuk şiddetten korunmalıdır.
61. İstekler bağırıp çağırılmadan iletilmeye çalışılmalıdır.
62. Çocuğun öfke ve huysuzlukları soğukkanlılıkla karşılanmalıdır.
63. Kişinin özgürlüğü ile toplumun kuralları arasında denge sağlanmalıdır.
64. Anne ve baba, çocuğun davranışlarından dolayı hep kendini suçlamamalıdır.
65. Yılmadan, sabırla eğitime devam edilmelidir.
66. Çocuk yetiştirme yöntemlerine körü körüne bağlanılmamalıdır.

Prof. Mehmet Zeki Aydın’ın Ailede Ahlak Eğitimi kitabından iktibas edilmiştir.